Vannacht een prima nachtrust gehad. Bedden lagen boven verwachting goed en de deining van de boot was minimaal. Als we buitenkomen staat er wel behoorlijk wat wind (sorry schoonzus, van mijn coiffure is niet veel over met die helm en deze wind) Zo erg dat sommige deuren die naar zijdekken leiden afgezet zijn met een lint, omdat, volgens de beveiliging, door de harde wind een dusdanig zuigende werking kan ontstaan dat een klein kind naar buiten wordt getrokken. Gek genoeg merk je aan het schip zelf niets, dat ligt niet te dansen in de golven, maar schommelt slechts een klein beetje.
Na een schamel maar prijzig ontbijt komen we om 9.15u. aan in Gotenburg. We gaan naar het Autodek om de motoren te beladen. Wij komen helemaal aan de verkeerde kant beneden en moeten met onze spullen langs de auto’s naar het andere einde van het schip lopen. Daar is het druk rond de rij met motorfietsen waardoor wij als laatste erbij kunnen. Het zit er niet 1-2-3 goed op, dus we zijn als laatste weg. Gelukkig is daar hetzelfde vriendelijke personeel, dat ons de andere kant op snauwt omdat we de andere rijbaan moeten hebben. Een fietsvakantie-gezin komt ons ook al wat beteuterd tegemoet rijden en gebaart dat we om moeten keren en de andere gang nemen. Aan boord is een grote mate van verschil tussen het pesoneel qua vriendelijkheid. In het cafetaria en de winkels waren de dames uiterst vriendelijk, maar de informatiebalie-medewerkster was niet bepaald gezellig. De jongen in de bar op het sundeck en de security hebben duidelijk lol in hun werk, maar de mannen op het Autodek zijn echte horken.
Eenmaal van de boot heerst een chaos van auto’s (al dan niet met caravans), campers en vrachtwagens die allemaal de snelweg op willen, die vrijwel direct aan het ferry-terrein ligt. Uiteindelijk rijden we de snelweg richting Stockholm op en komen al snel in het typisch Zweedse landschap van bruinrode houten huizen temidden van glooiende graanvelden, afgewisseld met loof- en naaldbossen. Al snel zien we de eerste herten, maar ook de eerste stevige regenbuien. Het is behoorlijk fris en we trekken al snel onze winterhandschoenen en truien aan tijdens de fika (koffiepauze met wat zoets).
Volgens de weerberichten blijft het regenen in de richting van Stockholm en ineens rijden we door een gebied met enorm veel wind. De windmolens blijken symptomatisch voor de stukken waar de wind het hevigst is (logisch, wie zet er nou windmolens in de luwte…). Er volgen wel wat meer droge periodes en tussen de bossen door rijdend, valt de wind enigszins weg, maar als je op een open stuk komt, komt de wind er weer onvoorspelbaar maar vol in. Het is vrij zwaar rijden. Intussen trekt het halve IKEA-assortiment aan plaatsnamen voorbij (oh, dat is een spiegel, dat een kastje, tafeltje, lampje…) alsof je door de catalogus rijdt. We stoppen in een dorp om te tanken, te pinnen en een supermarkt te bezoeken. Terwijl we afrekenen zien we buiten de enorme hoosbui. Onder het afdemakje smeren we een broodje en eten het gauw op. Als het weer droog is, rijden we verder. Op zich is de weg prima en rijdt het lekker door, maar dan stuiten we uit het niets op een file. Het staat helemaal stil. Dan komt het langzaam weer op gang en passeren we een auto die met pech staat. De hele weg is besmeurd met olie (altijd fijn als je op twee wielen rijdt op een nat wegdek) en de auto is naar de kant geduwd, want er is geen vluchtstrook. Dan houd de file nog niet op en na nog ruim twintig minuten zeer langzaam rijden, blijkt een auto met caravan om onduidelijke redenen het verkeer op te houden. Zo duurt het allemaal wel erg lang en stoppen we nog maar voor een toilet en wat drinken.
Daarna rijdt het redelijk door en wordt het weer druk in de omgeving van Västerås. Bij Enköping gaan we eraf, daar is de camping. Een mooie weg leidt ernaartoe. De camping ligt aan een meer, maar het is even zoeken waar we precies moeten zijn. Als we bij de huisjes komen, blijkt dat we een ander huisje hebben dan geboekt, maar we zijn zo moe en klaar ermee dat we geen zin hebben terug te gaan. Dat doen we na het eten wel. In de jeugdherberg kunnen we koken en douchen. Bij het koken ontmoeten we een Nederlands stel die nu bijna vijf weken onderweg zijn (en nu terugkomen van de Noordkaap), in Noorwegen prachtig weer hadden, maar helemaal klaar zijn met de wind en het slechte weer hier in Zweden en overwegen om drie weken eerder dan de geplande acht naar huis te gaan. Het ligt dus niet alleen aan ons dat het even genoeg is en zij zijn gewoon met de auto, maar vinden het toch wel duur worden om noodgedwongen in hutten en hostels de resterende tijd te moeten doorbrengen. Hun tentstok is in de storm kapot gewaaid en nu wel gemaakt, maar waarschijnlijk redt hij niet nog een keer flinke wind.
Na het eten blijkt de receptie dicht, dus dat schiet lekker op allemaal.
We lopen nog wat langs het meer en gaan op tijd naar bed. Zijn echt heel moe. Het slechte slapen de afgelopen weken met de warme nachten in Nederland helpen ook niet mee, dan de wind en regen en daarbovenop de files… Hopen dat het weer nu beter wordt, maar helaas zijn de voorspellingen slecht…
1 Comment
Hè bikkels!
Wat een avontuur zijn jullie aangegaan.
Hier is het weer wat wisselvallend geworden, maar overal mer genoeg zon.
Kijk Erg uit naar Jullie volgend avontuur.
Geniet ervan kanjers!
Liefs uit het kikkerlandje,
Mike en Monique